Code geel: de financiële sector

Je moet het dak repareren als de zon schijnt. Deze wijsheid wordt niet gehoord bij de aanpak van financiële sector, blijkt uit een nieuw rapport van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid. Beleidsmakers reageren nog steeds te veel op incidenten, en doen te weinig om de macht van het geld structureel in te perken. Vrijdag 14 oktober spreek ik over het rapport “Samenleving en financiële sector in evenwicht” tijdens een debat over een nieuwe kijk op geld.

Het rapport schetst een bekend maar verontrustend beeld. Het beschrijft de financiële instellingen als dominant (zij bezitten immers veel schuld van huishoudens en het MKB) en kortzichtig (alle prikkels zijn ingericht op het behalen van winst op korte termijn).

Eén zin viel mij, als Europarlementariër, in het bijzonder op: “vooral op Europees niveau is … het voor iedereen behalve de spelers met de meeste resources welhaast onmogelijk … om invloed uit te oefenen op de algemene beleidsrichting”. Helaas is dit soms herkenbaar. Zo stelde eurocommissaris Dombrovskis zich vorige maand op als een vooruitgeschoven post van de bankenlobby. Hij beloofde dat hij wereldwijde inspanningen voor hogere bankenbuffers zou tegengaan.

Dat mogen wij niet laten gebeuren. Juist de Europese Unie kan en moet optreden tegen de macht van de financiële sector. Gelukkig laat het Europees Parlement steeds vaker haar tanden zien. Zo werkt het parlement op dit moment aan strenge regels voor het herverpakken van leningen, wat een stap zou zijn naar stabielere banken.

Maar Europese banken zijn nog steeds te zwak. Uit een recente steekproef van de Europese bankenautoriteit blijkt dat banken nog steeds een kwart extra aan kapitaal nodig hebben om schokken op te vangen. Het is code geel. Een volgende storm kan ons even hard treffen als de crisis van 2008. Laten we dat niet afwachten.

Vrijdag 14 oktober gaat Paul Tang in debat met Thierry Baudet en Ancilla van der Leest tijdens het event Reinvent Money in de aula van de TU van Delft.