In de ijskoude straten van Brussel verzamelden woensdag duizenden Riffijnen gehuld in Riffijnse en Europese vlaggen zich om de aandacht te vestigen op de situatie in de Rif. De demonstranten kwamen vanuit alle windhoeken van Europa om te pleiten voor een hardere Europese opstelling ten opzichte van Marokko. In de Rif is het al langer onrustig: in het bergachtige gebied in het noorden van Marokko wordt geprotesteerd sinds de dood van de 31-jarige Mohsin Fikri. De visverkoper werd verpletterd in een vuilniswagen toen hij trachtte zijn geconfisqueerde waren terug te halen.
Demonstranten eisen verbetering van de zorg, economische investeringen en taalrechten. Veel aandacht was er ook voor het lot van de mensenrechtenactivisten . Zij worden nu al maandenlang vastgehouden door de Marokkaanse autoriteiten. Volgens Amnesty International worden zij vervolgd voor ‘’ongeoorloofd protest, rebellie, samenzwering om staatsveiligheid te ondermijnen, het ondermijnen van loyaliteit van Marokkaanse burgers aan de Marokkaanse staat en de instituten van het Marokkaanse volk, opruiing tegen de territoriale eenheid van het Koninkrijk en het beledigen van ambtenaren in functie en instituten’’.
Aansluitend op de demonstratie werd er in het Europees parlement uitgebreid stilgestaan bij het lot van deze gevangenen. Op deze bijeenkomst, voorgezeten door PvdA-kamerlid Kirsten van den Hul, bracht met name de aanwezigheid van de vader van Nasser Zefzafi grote emotie teweeg in de zaal. Nasser Zefzafi wordt gezien als het gezicht van de Riffijnse beweging. Hij zit vast in een isoleercel.
Een van de krachtigste pleidooien was echter die van Farida Houdou. Ook haar broer, die op zijn tweede terugkeerde vanuit Nederland, zit gevangen in een Marokkaanse cel. Farida Houdou stelde dat de Riffijnse eisen slechts de verwezenlijking van basisrechten zijn. Die eisen zijn volgens haar: ‘’onderwijs, gezondheidszorg en werkgelegenheid voor een menselijk bestaan’’. Maar een dialoog met de Marokkaanse overheid is niet mogelijk volgens haar:
‘’In plaats van dat het regime in gesprek gaat met de Riffijnen geven ze slechts antwoord met geweld, martelingen, ontvoeringen en vernederingen van onze broeders, ouders, zoons, geliefdes en onze kinderen. Zij zitten allemaal onterecht gevangen met valse beschuldigingen.’’
https://www.youtube.com/watch?v=pOCiBsuGdzA
Ook aanwezig was de advocaat van de dissidenten, de heer Abdessadek El Bouchtaoui, voor ondersteuning aan de Riffijnse activisten hangt ook hem nu een gevangenisstraf van 20 maanden boven het hoofd, iets wat hem niet belet Europa op haar historische plicht om de Riffijnen te helpen te wijzen:
‘’Riffijnen hebben Europa bevrijd toen de vrijheid hier onderdrukt werd en na de oorlog hebben duizenden Riffijnen in de jaren 50 en 60 zich ingezet voor de wederopbouw van Europa. In Frankrijk, in België, in Nederland, overal hebben zij meegewerkt aan de wederopbouw.’’
De bijeenkomst was een initiatief van PvdA-Europarlementariër Kati Piri die de situatie in de Rif al tijden op de Europese agenda tracht te zetten. Over het gebrek aan aandacht van de zaak in veel parlementaire kringen van het Europees parlement zei zij: ‘’Dat regeringsleiders kijken naar belangen, en economie en handel, dat wisten we wel, maar hier in het Europees parlement zijn wij denk ik het meest luid als het gaat om mensenrechten, en het heeft mij verrast vorig jaar dat veel van mijn collega’s gewoon heel weinig weten van Marokko.’’
Kati Piri beloofde de mensenrechtenactivisten overigens dat haar steun niet alleen bij deze bijeenkomst zou blijven: ‘’I will stand with you, to the end.’’
