Onze partijgenoten vertellen in de reeks ‘in het buitenland in Corona-tijd’ hoe zij de coronacrisis meemaken in het land waar ze momenteel wonen. Rolph van der Hoeven woont in een dorpje vlakbij Genève waar hij het gemeenschapsgevoel ziet opleven tijdens deze crisis.
Het is ongekend rustig buiten hier in onze commune, een dorpje aan de grens van de stad Genève. Het ligt in het kanton (provincie) Genève waar we na een verblijf van 5 jaar in Afrika sinds 1980 vrijwel ononderbroken wonen. Normaal hoor je vliegtuigen aankomen en vertrekken, en vooral tijdens de spitsuren, een stoet auto’s van en naar Frankrijk, die met succes via onze commune de Geneefse hoofd douane vermijden. Sinds de beperkende maatregelen van 14 maart zitten de grenzen met Frankrijk, behalve enige grote douanes, potdicht. Zelfs kleine zandweggetjes zijn afgezet met betonblokken. Plots is Genève niet meer de internationale stad en is er verdeeldheid. Veel vrienden en actieve PvdA’ers wonen hier in de buurt van Frankrijk. Ze kunnen alleen nog maar Genève binnen met een speciale pas om de economie, de internationale organisaties en de NGO’s draaiende te houden.
De restrictieve maatregelen van de centrale Zwitserse regering werden in het begin in twijfel getrokken. Zwitserland is een federale staat waar veel besluiten op kantonnaal niveau genomen kunnen worden. Echter, de dagelijkse verschijning van de Zwitserse socialistische presidente en haar zes collega-ministers, het afkondigen van federale decreten, het oproepen van sanitaire brigades uit het Zwitserse volksleger, als ook een snel overeengekomen sociaal vangnet voor werklozen inclusief de grenswerkers en voor kleine bedrijven (het beste in Europa volgens de Financial Times) heeft er allemaal toe geleid dat er op het ogenblik een grote consensus is en geen gevoel van wanhoop, zoals bijvoorbeeld in de USA. Dit kan natuurlijk weer verzwakken als alle beperkende maatregelen lang duren. De ultra rechtse UDC begint nu al te morrelen en beweert dat er meer doden kunnen volgen door de economische restricties dan door het coronavirus.
De stilte, en het niet meer kunnen reizen, zet je natuurlijk wel aan het denken. Een paar beslommeringen.
Het communale gevoel is groeiende. De commune is vanaf dag één druk met het verschaffen van informatie, ouderen boven de 65 zoals wij, worden opgebeld en boodschappen worden door de buren gedaan. Interessant is ook dat tijdens recente verkiezingen een lokale partij, gevormd vanuit socialistische en groene partijen, de tweede grootste partij in onze vrij conservatieve commune is geworden. Veel mensen willen een progressief alternatief.
De internationale solidariteit daarentegen staat sterk onder druk. De Amerikaanse regering probeert zelfs nu internationale organisaties kapot te maken met valse informatie. Het jongste voorbeeld is de aanval van president Trump op de WHO, over de jaren heen gekort tot op het bot, om China zwart te maken. Op Europees niveau geldt helaas hetzelfde. Na het gênante optreden van Minister Hoekstra schaamde ik me even om Nederlander te zijn. Reputatie en vertrouwen komen te voet, maar vertrekken te paard. Gelukkig was de reactie van mijn politieke vrienden en collega-economen binnen Nederland zeer snel en uitgesproken…
Wat ben ik blij met het internet! Op die manier kunnen we dagelijks contact houden met onze vrienden net over de grens en vooral met onze beide zonen en hun dierbaren, in New York en Bangkok. Verontrustende berichten daaruit kunnen meteen geverifieerd worden. Dat was nog eens anders toen ik in 1975-1978 tijdens de revolutie in Ethiopië woonde. Mijn ouders hebben toen menige benauwde ogenblikken gehad.
Ook merk ik dat de discussie over de flexibilisering op de arbeidsmarkt, de sociale voorzieningen en de inkomens- en kansongelijkheid terecht weer wordt aangezwengeld. Een progressief alternatief groeit in onze commune. Laten we dat ook in Nederland doen. Deze moeilijke tijden tonen duidelijk aan dat een nationaal en internationaal links-progressief beleid nodig is. Samen zullen progressieve partijen electoraal sterker staan dan alleen. Daar wordt om gevraagd!
Ik wens iedereen veel sterkte en gezondheid deze dagen.
