De laatste gierigaard

De Europese Commissie presenteert vandaag een voorstel voor 50 miljard extra investeringen. De boodschap is – gezien de lage rentestand – niet verrassend.

De afzender wel. Het voorstel is niet bindend, maar het is wel deel van een geleidelijk omslag: een Europees investeringsfonds, meer ruimte in de begrotingsregels, geen boetes voor Portugal en Spanje en nu een pleidooi voor nationale investeringen.

Die omslag is nodig. Landen zijn uit elkaar gegroeid, in plaats van naar elkaar toe. Om de eurozone als geheel de goede kant op te krijgen, moeten landen die daar ruimte voor hebben extra investeren. De Commissie wijst daarbij vooral naar Nederland en Duitsland.

De lage rentestand is een duidelijk signaal van de markt voor meer investeringen, privaat en publiek. Nu lenen en investeren kan voor Nederland en Duitsland zorgen dat op termijn de productie harder groeit dan de staatsschuld: de kost gaat voor de baat uit. Economisch is dat volstrekt logisch, maar het is opvallend dat uit de pen van de Commissie te zien vloeien. Is dan iedereen dan voor meer investeringen?

Helaas, de Duitse minister van financiën Wolfgang Schaeuble is niet tevreden met het voorstel, en schrijft zelfs een “brandbrief” naar Brussel. Zijn logica is dat een lage rente weer omhoog kan, en dat daarom juist bezuinigingen nodig zijn. Oftewel: bij een hoge rentestand moet je bezuinigen, bij een lage ook.

Met zulke dogma´s, doet Schaeuble steeds meer denken aan de klassieke gierige einzelgänger, zoals Scrooge in het kerstverhaal van Dickens. Scrooge kwam tot inkeer met kerstmis. Dat is binnenkort. Wie weet zal ook Schaeuble het voorstel van de Commissie dan volgen.