Labour wil weer eensgezind vooruit met Corbyn
Vijf dagen lang vond het jaarlijkse congres van Labour, de Britse zusterpartij van de PvdA, plaats in Liverpool. Als internationale gast woonde ik twee dagen van dit spektakel bij. Het grote conferentiecentrum bij de Albert Docks aan de Mersey rivier bood ruimte aan meer dan 10.000 bezoekers: leden, partijafgevaardigden, Labour politici, vakbonden, journalisten, denktanks en lobbyisten. Het was een prettige chaos van mensen die naar ‘fringe events’, tussen de stands of juist naar de plenaire zaal snelden.
Uit de afgelopen leiderschapsverkiezingen blijkt weer wat voor brede partij Labour is en hoeveel mensen zij aanspreken. Met een ruime meerderheid is Jeremy Corbyn herkozen tot partijleider en de Labour Party is met meer dan 500.000 leden de grootste partij van Europa geworden in de afgelopen maanden.
De verschillende stromingen binnen Labour hebben zich georganiseerd in groepen om de koers van de partij te kunnen beïnvloeden. De bekendste is ‘Momentum’ op de linkervleugel, een groep met veel aanhang voor Corbyn. Daarnaast is het midden georganiseerd rondom ‘Labour First’ en zitten de Blairites voornamelijk bij ‘Progress’. Alle pressiegroepen organiseren hun eigen fringe events, waar Labour beleid per thema wordt besproken.
In de zaal gaat het dan hard tegen hard. Afgevaardigden proberen de aandacht van het presidium te trekken met opblaasflamingo’s of vlaggetjes om het woord te krijgen. “Hear, hear!” afgewisseld met “shame!” vliegt over de tribune. Als vice-partijleider Tom Watson in zijn speech benoemt dat Labour onder Tony Blair ook veel bereikt heeft, begint iemand in het publiek te fluiten. Watson draait zich om naar het partijbestuur en dolt: “Jeremy, that lady over there did not receive the Unity-memo yet!”
Want eenheid bereiken en het samen oppositie voeren tegen de Conservatieven is – met de aanstaande Brexit en met mogelijke tussentijdse verkiezingen – nu prioriteit. Veel zal afhangen van het nieuwe Shadow Cabinet, vertelt de internationaal secretaris van Labour, Jo Greening, aan me. Dat Corbyn op dit congres zijn meerderheid in het partijbestuur heeft opgegeven, door daarin vaste zetels voor Schotland en Wales toe te staan, stemt alvast hoopvol. Hopelijk verzoent Labour zich ook snel in het Britse Lagerhuis.
Over de Brexit wordt de discussie binnen Labour nog gevoerd. Er wordt vooral gehoopt op een zachte Brexit, die jongeren de kans geeft om in de toekomst weer toe te treden tot de Europese Unie en waarbij werknemersrechten en milieunormen overeind blijven. Verschil van inzicht bestaat er met name nog over het vrij verkeer van werknemers, moet het Verenigd Koninkrijk daar grenzen aan stellen of niet? De Shadow Secretary for Exiting the European Union, Emily Thornberry, stelt daarover dat zij zal doen wat in het belang is voor de Britse werkgelegenheid. Thornberry wil dit in overleg doen met Labour’s Europese bondgenoten.
Voor de slotspeech van de net herkozen partijleider staan de mensen in de rij. Vooraf laat een filmpje de successen van Labour in de voorbije jaren zien en er volgt een daverend applaus. Corbyn bedankt zijn tegenstrever voor de strijd en grapt: “We had two leadership rallies within a year… Let’s not turn it into a habit!” Vanaf nu wil hij met Labour vooruit, te beginnen met een campagne voor een fatsoenlijk minimumloon!
Elmar Smid
Medewerker PvdA internationaal secretariaat
