Berichten uit Birma

´Het was twee weken geleden dat we bij de vergadering van het Internationaal Secretariaat de actualiteit doornamen. Zoals normaal de laatste tijd kwamen Syrië en Egypte (verkiezingen) langs, maar er was ook nieuws uit Birma. Birma dacht ik nog, daartegen heb ik als Jonge Socialist een aantal jaar geleden nog geprotesteerd bij het consulaat (in Breda). Ik weet nog dat tanken bij Total totaal uit den boze was, omdat deze oliemaatschappij het regime van Birma, sinds 1989 Myanmar genoemd, ondersteunde.´

De laatste tijd komen er allerlei goed nieuws berichten uit Birma. Aung San Suu Kyi,  jarenlang het symbool van het vreedzame verzet tegen de militaire junta, is gekozen als parlementariër en daardoor vrij om te gaan en staan waar ze wil. Dit leidde er zelfs toe dat ze recentelijk eindelijk, na 21 jaar, haar Nobelprijs kon ophalen. Verder zijn er ook verkiezingen geweest, in 2010 door de NLD (partij van Aung San Suu Kyi) nog geboycot, maar in 2012 na verscheidene gesprekken tussen Suu Kyi en president Thein Sein niet meer. Op 19 juni maakte de president een nieuwe hervormingsronde bekend. Toch allerlei tekenen aan de wand dat het beter gaat, hoewel… er kwam ook een bericht binnen van moslims en boeddhisten die met elkander op de vuist gingen en over vluchtelingen naar Bangladesh daar niet welkom zijn.

Nu ben ik niet bepaald een expert op dit gebied, als buitenlandreporter schrijf ik over het Europees Parlement en dat is toch hele andere koek. Maar ik vond het toch belangrijk dat hierover geschreven ging worden, want die berichten lijken wel positief, maar zijn ze dat ook?

Algemene info

Even een stukje info over Birma (Nederlands), Burma (Engels) of Myanmar (gekozen door de militair junta als officiële naam). Dit land ligt in Zuidoost Azië, tussen Bangladesh en Thailand in, heeft tussen de 55 en 60 miljoen inwoners en Boeddhisme als officiële religie.
Het probleem van het land is het grote aantal minderheden, waarvan sommige ook een eigen leger hebben. Zo heb je in het zuidoosten de Mon en Kayin, in het westen de Chin, Rakhine en Rohingaya, in het noorden de Kachin, Kayah, Shan en de Wa. De Bamar zijn de grootste groep en zitten voornamelijk in het midden en zuiden van het land. De religies verschillen, je hebt moslims, christenen, boeddhisten en animisten. De geschiedenis van Birma is een constant gevecht tussen het centrale gezag en de verschillende minderheden.
Birma werd in 1948 onder leiding van Aung San (ja, de vader van) onafhankelijk van Engeland. Tot 1962 was het democratisch, maar een staatgreep van Ne Win maakte hier een einde aan. In 1988 waren er veel protesten die bloedig zijn neergeslagen, maar er kwamen wel verkiezingen die Aung San Suu Kyi won. Het bewind erkende de uitslag niet en plaatste Suu Kyi onder huisarrest.

Mening experts

Zoals al eerder vermeld hebben de Jonge Socialisten veel actie gevoerd voor Aung San Suu Kyi en tegen het regime. Dus ik vroeg aan enkelen van hen hoe zij aankijken tegen de recente ontwikkelingen. Zij waren er een tijdje uit, maar het leek hen wel positief. Ze adviseerden contact op te nemen met het Burma Centrum Nederland.

Dit centrum is gematigd positief over de ontwikkelingen. De sfeer in Birma is opener en er worden daadwerkelijk hervormingen doorgevoerd. De vraag is alleen in hoeverre de nieuwe wetten en regels ook geïmplementeerd worden. Demonstreren legaliseren is op zich vooruitgang, maar als je nog steeds bang moet zijn om opgepakt te worden, schiet je er de facto weinig mee op.

Al met al mogen we verheugd zijn op wat er gebeurd in Birma, maar is het te vroeg om  juichend de straat op te gaan. We moeten een vinger aan de pols blijven houden, en ik hoop dat dit artikel daar een bijdrage aan levert.

Door Tim Verbeek, PvdA Buitenlandreporter