Onze partijgenoten vertellen in de reeks ‘in het buitenland in Corona-tijd’ hoe zij de coronacrisis meemaken in het land waar ze momenteel wonen. Deze keer vertelt partijgenoot Jan Beugelaar over zijn ervaringen in Griekenland.
Woensdag 18 maart, vliegveld van Thessalonki. Mijn echtgenoot en ik stappen uit het vliegtuig dat ons vanuit Nederland terug naar huis bracht. Een week eerder dan gepland. Opgelucht dat we van een van de laatste vluchten gebruik konden maken. Dan krijg ik een SMS van mijn telefoon provider: Urgent public health alert: Due to Covid-19 all travelers arriving in Greece must self-isolate for 14 days. Do not put yourself and others at risk. Mijn partner krijgt geen bericht en op het vliegveld kunnen we gewoon doorlopen. Later begreep ik dat de SMS van de overheid was. De quarantaineplicht was een paar uur oud en er was nog geen schriftelijke informatie aanwezig bij de aankomst.
Nu nog een paar dagen, dan zit de isolatieplicht erop. Nederland en Griekenland kregen tegelijkertijd de eerste melding van een besmetting met het coronavirus, maar dan houdt ook bijna elke vergelijking op. Bijna onmiddellijk werden in Griekenland alle carnavalsactiviteiten van het komende weekeinde afgelast, op straffe van hoge boetes. Scholen gingen vrijwel meteen dicht. Taverna’s en hotels volgden.
Vijf weken na de melding zijn de maatregelen streng. Eilanden zijn alleen nog toegankelijk voor de eigen bewoners. Alleen supermarkten en levensmiddelenwinkels zijn open. En als je je wilt verplaatsen met de auto moet je toestemming hebben per sms of formulieren hebben ingevuld. Het aantal besmettingen is na vijf weken nog steeds laag, het aantal overledenen is 46.
Ogenschijnlijk doet de Griekse overheid het goed. Het virus concentreert zich rond Athene en een klein aantal andere haarden. En, dat is echt heel opmerkelijk, de overheid is met maatregelen tegen de wens van de orthodoxe staatskerk gegaan. Tot voor kort achtte de kerk zich immuun voor het virus. Sinds er op het afgesloten kloostereiland Mount Athos echter ook een besmetting is geconstateerd is het van die kant wat stiller. Maar Pasen moet nog komen. De grootste religieuze gebeurtenis van het land. Wanneer de steden leeglopen en de inwoners uitzwermen over het hele land. Terug naar de dorpen op het platteland en de eilanden van hun familie. Grieks Pasen, van 17 tot 19 april, gaat de grote krachtproef worden. Wordt het virus in een weekeind verspreid over het hele land of blijven de besmettingen beperkt? En blijven de kerken leeg?
Nog een paar dagen en ik mag weer naar buiten. Na toestemming, dat wel. Ik kan zelf mijn brood halen, de eigenaresse van het kleine supermarktje hoeft het niet meer aan ons hek te hangen. Maar ik besef dat ik dan de veiligheid van mijn isolatie achter me moet laten. En dat ik dan weer net zo kwetsbaar ben als al die andere inwoners van ons kleine dorpje aan de zee.
